Τα τελευταία 40 χρόνια περίπου, η Κορέα στον τομέα του αθλητικού τουρισμού βρίσκεται σε στάδιο πλούσιας άνθησης και ραγδαίας εξέλιξης. Είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη και αποτελεί μία από τις 6 χώρες που έχει φιλοξενήσει sports events διεθνούς σημασίας όπως τους καλοκαιρινούς ολυμπιακούς αγώνες του 1988, το FIFA World Cup του 2002 και σχετικά πρόσφατα τους χειμερινούς ολυμπιακούς αγώνες του 2018. Σημαντικό να επισημανθεί ότι διατηρεί τη θέση της στην τοπ δεκάδα πρωταθλητών χωρών στους καλοκαιρινούς ολυμπιακούς αγώνες από το 1988. (Jae-Pil Ha, Karam Lee & Gwang Ok (2015) )
Παρ'όλ'αυτά, έως πρότινος η χώρα έχει δώσει βάση κυρίως στο να θρέψει, παράγει και προωθήσει επιτυχημένους αθλητές, οι οποίοι θα κατορθώσουν σπουδαία επιτεύγματα ώστε να αναπτύξουν το κύρος της. Οι περιστάσεις πλέον έχουν αλλάξει. Η κυβέρνηση και τα δύο εθνικά αναγνωρισμένα αθλητικά ινστιτούτα δουλεύουν στην προώθηση της ιδέας να αθλούνται όλοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, τάξης ή εμπειρίας. Πολλά δημόσια παραρτήματα και επιχειρήσεις έχουν επενδύσει μεγάλα ποσοστά πάνω σ'αυτό και φαίνεται να ανταμείβονται και με το παραπάνω από το 2013 και αργότερα. Φυσικά, υπάρχει μεγάλη θέληση και ανταπόκριση από τους πολίτες για την διεξαγωγή της ιδέας αυτής, εμπνευσμένοι προφανώς από τα γεγονότα και τις εκδηλώσεις που έχει καταφέρει να διοργανώσει η Κορέα, εθνικώς και διεθνώς. Σκοπός της ιδέας αυτής είναι η βελτίωση ποιότητας ζωής των πολιτών και εξασφάλισης της υγείας τους. Ανασταλτικοί παράγοντες που παίζουν ρόλο σ'αυτό είναι η σωστή παροχή ελεύθερου χρόνου για τους εργαζόμενους και λόγω του υπερπληθυσμού των ηλικιωμένων πολιτών οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και προσοχή στην υγεία τους. (Yoon-dong Choi, Sun-ha Jo & Gwang Ok (2019))
Στην συνέχεια, περνάμε στο κομμάτι των πιο γνωστών αθλημάτων για τον οποίο φημίζεται η Κορέα. Ως γνωστόν για να συσχετιστεί ένα άθλημα με μια χώρα πρέπει είτε να έχει εξαιρετικές ικανότητες και επιτεύγματα η χώρα πάνω σ'αυτό ή να προέρχεται το άθλημα από την χώρα αυτή. Η περίπτωση του tae kwon do ανήκει και στις δυο κατηγορίες. Οι κορεάτες πρωταθλητές πάντα κερδίζουν την πρώτη θέση και είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι. Για παράδειγμα, στους Ολυμπιακούς αγώνες του Beijing το 2008 και οι 4 αθλητές από την Κορέα έφυγαν με 4 χρυσά μετάλλια. Επομένως λογικό να εκμεταλλευτεί η χώρα αυτό το προνόμιο σαν προϊόν marketing. Η ζήτηση επίσης από το εξωτερικό είναι πολύ μεγάλη, έτσι και αποφασίστηκε να χτιστεί ένα tae kwon do πάρκο 2,5 ώρες μακριά από την πρωτεύουσα με τα μέσα όπου παρέχει στέγαση και εστίαση για όσους επιθυμούν να μάθουν περισσότερα για αυτό το άθλημα και τις ρίζες του (H. Kim & L. Chalip, 2010)
Από την άλλη έχουμε το γκολφ. Το πρώτο γήπεδο γκολφ με 6 τρύπες χτίστηκε στη Κορέα από κάποιους Άγγλους φοροελεγκτές γύρω στο 1900 κοντά στο Mt Yumok και συνέχισαν να το αναπτύσσουν άλλοι ξένοι και ντόπιοι. Έως το 2016 έχουν χτιστεί 218 ιδιωτικά κλαμπ του γκολφ και 265 δημόσια γήπεδα με 30 εκατομμύριο επισκέπτες στο σύνολο. Το γκολφ στην Κορέα θεωρείται και δεν θεωρείται ψυχαγωγικό άθλημα, εξαρτώντας το αν είναι υπέρ ή κατά η εκάστοτε κυβέρνηση, σύμφωνα με την ιστορία. Σαν άθλημα έχει μια κακή φήμη στην κοινωνία, λόγω της συχνής συσχέτισης του με την υψηλή κοινωνική τάξη και τα πολιτικό-επιχειρηματικά σκάνδαλα που έχουν πάρει μέρος μέσα σε αυτούς τους χώρους όπου διεξάγεται. Στην πραγματικότητα το κόστος των 200 δολαρίων για ένα παιχνίδι σίγουρα δεν είναι προσιτό για έναν απλό πολίτη. Εδώ γίνεται λόγος για δημόσιο γήπεδο, όσοι επιλέγουν να γίνουν μέλη σε ιδιωτικά κλαμπ, το ετήσιο κόστος εγγραφής μπορεί να φτάσει μερικά εκατομμύρια. Άλλος ένας κατασταλτικός παράγοντας ανάπτυξης αυτού του αθλήματος είναι ότι η συντήρηση των γηπέδων επηρεάζει άμεσα τους αγρότες και τους ψαράδες λόγω του συστήματος ύδρευσης και των εντομοκτόνων. (Youngsam Lim, Gwang Ok & Seungyup Lim (2018))
Προχωρώντας τώρα στο Βόρειο τμήμα της Κορέας, ως γνωστόν η σχέση του με το Νότιο σίγουρα δεν είναι φιλική. Μετά τον διαχωρισμό τους το 1948 υπήρξαν αρκετές απόπειρες συμβιβασμού στο πολιτικό κομμάτι αλλά δε φαίνεται να υπάρξει κάποια ραγδαία εξέλιξη στο κοντινό μέλλον. Εντούτοις όταν αφορά διεθνούς επιπέδου αθλητικά γεγονότα, το εθνικό πνεύμα τους συνδέει. Αξιοσημείωτο συμβάν είναι ο μαραθώνιος που διεξήχθη το 2014 στο Pyongyang και πήραν μέρος 200 τουρίστες κι από τότε έχει παραμείνει ιστορικό. (Guy Podoler (2016)) Εξίσου σημαντικό είναι το Arirang Festival που διοργανώνεται κάθε χρόνο και έχει επιστήσει την προσοχή όχι μόνο λόγω του περιεχομένου της. Οι νέοι οι οποίοι προσλαμβάνονται με χαμηλή αμοιβή ώστε να πραγματοποιήσουν την εκδήλωση αυτή, προσφέρονται και παλεύουν για να λάβουν μέρος και να βοηθήσουν. Το φεστιβάλ περιλαμβάνει πλούσια σόου και παραστάσεις,εθνικισμό και συχνές, συγκινητικές αναφορές στον ιστορικό διαχωρισμό της χώρας. (Udo Merkel (2014))
Κλείνοντας, σημαντικό είναι να γνωρίζουμε το από που προήλθε αυτή η εξέλιξη της χώρας στον τομέα του αθλητικού τουρισμού. Μετά την λήξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου, υπήρξε η ανάγκη για την εξασφάλιση της εθνικής ασφάλειας, έτσι και στα σχολεία ήταν αναγκαστικές οι 3 ώρες γυμναστικής στρατιωτικού επιπέδου κυρίως για τα αγόρια. Το έθνος εξάλλου για κάθε περίπτωση είχε ήδη υιοθετήσει την ιδέα ότι μόνο οι σωματικά διατηρημένοι θα μπορέσουν να αντέξουν και να επιβιώσουν σε έναν τέτοιο ανταγωνιστικό κόσμο, το οποίο κατά κάποιον τρόπο ισχύει και σε εμάς εφόσον έχουμε το ρητό "νους υγιής εν σώματι υγιή" (Eunah Hong (2011))
Πηγές
- Jae-Pil Ha, Karam Lee & Gwang Ok (2015) From Development of Sport to Development through Sport: A Paradigm Shift for Sport Development in South Korea, The International Journal of the History of Sport, 32:10, 1262-1278, DOI: 10.1080/09523367.2015.1062756
- Yoon-dong Choi, Sun-ha Jo & Gwang Ok (2019) Evolution of the Sports for All Policy in National Sports Promotion Plan in South Korea, 1962–2017, The International Journal of the History of Sport, 36:9-10, 876-891, DOI: 10.1080/09523367.2019.1675643
- H. Kim & L. Chalip (2010) Journal of Sport & Tourism Vol. 15, No. 4, November 2010, pp. 307–335
- Youngsam Lim, Gwang Ok & Seungyup Lim (2018) The Political Transformation of Golf in Modern South Korea, The International Journal of the History of Sport, 35:12-13, 1254-1275, DOI: 10.1080/09523367.2019.1613981
- Guy Podoler (2016) Running in the Sun: The Pyongyang Marathon and its Evolution into a Sport Tourism Event, The International Journal of the History of Sport, 33:18, 2207-2225, DOI: 10.1080/09523367.2017.1360288
- Udo Merkel (2014) The Politics of Sport and Identity in North Korea, The International Journal of the History of Sport, 31:3, 376-390, DOI: 10.1080/09523367.2013.861419
- Eunah Hong (2011) Elite Sport and Nation-Building in South Korea: South Korea as the Dark Horse in Global Elite Sport, International Journal of the History of Sport, 28:7, 977-989, DOI: 10.1080/09523367.2011.563630
